NB.: In de navigatiebalk kun je op sommige plaatsen een samenvouwbaar overzicht inschakelen. Dat doe je door op de gele en soms zelfs de rode opsommingtekens te klikken.
|
NB.: In de navigatiebalk kun je op sommige plaatsen een samenvouwbaar overzicht inschakelen. Dat doe je door op de gele en soms zelfs de rode opsommingtekens te klikken. |
|
|
Een centrale verwerkingseenheid (CVE) (Eng.: cenral processing unit, afk.: CPU) van een computer op een enkel schijfje silicium, in het spraakgebruik vaak chip genoemd (welke benaming echter ook wordt gebruikt voor componenten met een andere functie). Onderdelen
De hoofdonderdelen van een microprocessor zijn: de aritmetische en logische eenheid (artihmetic- logic unit, ALU), de instructiedecoder, het besturingsorgaan en de in- en uitgangsschakelingen voor de verbinding met andere eenheden die tezamen met de microprocessor een personal computer vormen. De ALU bevat een accumulator en schakelingen voor het verschuiven van informatie en kan slechts zeer elementaire bewerkingen uitvoeren zoals optellen, aftrekken, links en rechts verschuiven en vergelijken. Door een aantal van deze bewerkingen in een bepaalde volgorde te doen, kan een hogere- ordebewerking (instructie) worden uitgevoerd, bijv. ‘haal een getal uit geheugenplaats X’. de instructie wordt met een relatief eenvoudige code aangegeven, de instructiedecoder ontrafelt hem tot de elementaire bewerkingsopdrachten. De elementaire bewerkingen hoeven dus niet één voor één aangegeven te worden. Een programma bestaat uit een groot aantal instructies achter elkaar. De gegevensverwerking geschiedt gelijktijdig (parallel) voor een aantal bits; dit aantal noemt mende woordbreedte. De meeste microprocessors in Personal Computers werken met een vaste woordbreedte van 16 bits of 32 bits. De singelchip
computer
Onder de term microprocessor worden ook wel micro-elektronische schakelingen verstaan die in feite een gehele digitale computer op een siliciumschijfje omvatten: een juistere naam hiervoor is singlechip microcomputer. In tegenstelling tot de eerder genoemde microprocessor, die georganiseerd is volgens het systeem van von Neumann, dwz. met zowel gegevens en resultaten als het programma in hetzelfde geheugen, zijn de single- chip microcomputers veelal volgens het Harvard- systeem georganiseerd; dwz. met aparte geheugens voor gegevens en voor het programma. Hierbij is dat programmageheugen een geheugen met ‘vaste’ inhoud, meestal read- only- memory (ROM) genaamd, wat betekent dat de computer slechts één vast programma kan uitvoeren. Toepassingen
De toepassingen van microprocessors kunnen in twee hoofdgroepenverdeeld worden:
Hierbij
wordt de computer voor een wel omschreven, vaste taak gebruikt, zoals:
regelsystemen voor huishoudelijke apparatuur, zakrekenmachines, afstemsystemen
in televisie- en hifi-apparatuur, elektronisch speelgoed, besturing van
beeldschermterminals en andere computer- randapparatuur. In dit soort
toepassingen wordt veelal een singlechip microcomputer gebruikt. Daar alle
computerfuncties op een enkel siliciumschijfje verenigd zijn, kunnen de kosten
van de functie laag zijn mits de aantallen per toepassing voldoende zijn om de
kosten van het inbouwen van het vaste programma via het micro-elektronische
fabricageproces (maskerkosten) te wettigen.
Deze komen voor waar of de aantallen per toepassing te klein zijn om de maskerkosten voor een singlechip microcomputer te wettigen, of flexibiliteit in de programma ‘s wordt vereist, of de programma ‘s te groot zijn voor de afmetingen van de ingebouwde geheugens van de single- chip computer. Hier is de microprocessor met apart geheugen op zijn plaats. Typische toepassingen zijn: personal computers, programmeerbare televisiespelen, industriële besturingssystemen, energiebewakingssystemen voor gebouwen. Kostprijs
In de meeste gevallen levert de
microprocessor of singlechip computer slechts een relatief gering aandeel in
de kostprijs van het systeem waar hij deel van uit maakt. De in- en
uitvoerorganen (sensors en actuatoren) en, bij kleinere series, de kosten voor
het maken van de programma ‘s hebben vaak het grootste aandeel in de
kostprijs. De microprocessor heeft sinds de introductie op het einde van de
jaren zestig op grote schaal ingang gevonden. |
|
[Start]
Copyright © 2002 Compushome
|